Kun jij het verlangen accepteren?

Net als met oordelen is er bij verlangen een behoefte aan acceptatie. Of het nu om het verlangen naar koekjes en chips gaat of over het verlangen naar een maatje. Het verlangen dat een ander de existentiële eenzaamheid oplost. Het verlangen dat een andere die eindeloze lijst klusjes, waar het leven nu eenmaal uit bestaat, aangenamer maakt.  Het verlangen dat er iemand is die je oké vindt zoals je bent. Het soort verlangen dat boven komt drijven op een stille zondag. Of verlangens die onder water soms zichtbaar worden.

Verlangen en vertrouwen

Het vertrouwen dat je van een ander wil krijgen. Dat vertrouwen dat je zo graag aan een ander wil geven. Vertrouwen dat je allereerst aan jezelf moet geven.

Niemand weet hoe liefde, verlangen en vertrouwen werkt. Ik denk dat het rust, tijd, aandacht en onvoorwaardelijkheid nodig heeft. Nog meer voor onze eigen gevoelens dan voor elkaar … Accepteren van het verlangen en onvermogen van jezelf, dan komt het accepteren van de ander een stuk soepeler. Analoog aan: Don’t judge, so you won’t be judged.

Toen dacht ik aan John Hiatt

Of het nu gaat om verlangen naar echte liefde, aandacht, seks, chocola (of ander lekkers 😉 ), geld, hunkeren of zomaar een knuffel en een luisterend oor. Wat een prachtige liedjes maakt die man: ‘Have a little faith in me‘ (verlangen naar vertrouwen).

verlangen en vertrouwen